Toeristische impressie 2

Livingstone. We waren daar op zondag en via via in contact gekomen met Carien – een Nederlandse vrouw die al jaren in Zambia woont – haar Duitse man Peter en Andy, een Duitse die een aantal jaren geleden bij Nathalie had gelogeerd. We werden thuis uitgenodigd. De chauffeur haalde ons op en bracht ons 25 km buiten de stad naar een prachtig huis aan de rivier de Zambezi. Speciaal voor ons werd de boot te water gelaten en … varen maar. De boot biedt plaats aan zo’n 8 a 10 mensen. Een kleintje dus. Met weinig diepgang. Dat hield in dat we niet alleen over de brede rivier konden varen, maar ook over de onder water staande oevers. We zagen krokodillen, nijlpaarden en heel veel heel mooie vogels. O.a. een klein groen vogeltje dat het nest maakt in de oeverkant, dus alleen vanaf het water te zien. Zonsondergang op de Zambezi, dobberend op het water met witte wijn en gin tonic. Dat is niet iets dat je vaak mee maakt! Daarna met elkaar een maaltijd in elkaar gedraaid. Wonderlijk hoe snel je soms met mensen gewoon fijn contact hebben en samen kunt genieten.

Nimwala, Itezi Tezi. Vanuit Choma naar het Noorden gereden. Eerst asfalt, dan gravel, dan … kuilen. Vlak bij Nimwala moesten we de rivier de Kafue over. Er zou een pontoon zijn… Zo’n twee km buiten Nimwala. Een karrenspoor… Af en toe wat koeien met herders (meestal twee kleine jongens, zo tussen de 8 en 10). Water. Terug. Weer water. Terug. Keren is niet makkelijk. Maar het landschap was prachtig. Uiteindelijk een jongenman die te voet naar de pontoon ging mee genomen. Uitstekende gids en nog gezellig ook. En dan, plots, staan we voor de pontoon. De auto kon er op. Aan iedere kant was er zeker nog 1 meter over. De mensen die zaten te wachten waren blij met ons. Een auto betekent: overvaren. Jammer genoeg duurde de overtocht maar een minuut of vijf. Aan de overkant stonden de lifters al klaar. Nu twee jongens meegenomen. Zij moesten naar Itezi Tezi, 3 uur rijden verderop. Wij ook, dus dat kwam mooi uit. Weer zand, hobbels en water. Ja hoor, daar konden we gewoon doorheen. Gelukkig, de 4wheeldrive deed het goed. Naar beneden, gas geven, door het water en hup naar boven. In Itezi Tezi zijn we naar het ‘restaurant’ gegaan waar we 2 ½ jaar geleden ook waren geweest. We hadden toen foto’s gemaakt. Nathalie heeft die afgedrukt meegenomen. Eerst herkenden ze ons niet, maar toen was het een blij weerzien. Het restaurant? Vier tafels, een paar stoelen. Twee mogelijkheden voor eten: witte boterhammen met margarine en een of ander smeersel of vis met nsihma (van maismeel). De vis? We waren graag geziene gasten en kregen dus ieder een grote vissenkop! Smakelijk eten! Want lekker was het!

Willemien